روسازی استخر بتنی: سیمان و پلاستر، مصالح سنگی یا کاشیکاری
بتن، مادهای قابل نفود و متخلخل است. اگر قرار بود ساخت یک استخر بتنی تنها با استفاده از بتن باشد، احتمالاً آب زیادی از آن نشت میکرد.
راهحل این مسئله، اضافه کردن یک سطح داخلی است که در برابر نفوذ آب مقاوم باشد- که البته این روسازی سطح اضافهشده، ظاهر استخر شما را از اساس تغییر میدهد.
اگر در حال ساخت یک استخر جدید هستید یا اینکه قصد دارید استخر قدیمی خود را بازسازی کنید، پیش از تصمیمگیری درمورد روسازی استخر باید بسیار فکر کنید. سه گزینهی اصلی برای این کار، پلاستر سیمانی، مصالح سنگی یا کاشیکاری است.
برای بسیاری از افراد، قیمت عامل مهمی در انتخاب نوع مواد است. به طور کلی، هزینهی بازسازی یک استخر بتنی، به منطقهی زندگی شما، اندازهی استخر و مصالح مورد استفاده بستگی دارد.
معمولاً در ایالات شمالی هزینهها نسبت به ایالات جنوبی مانند فلوریدا بیشتر است. ولی قیمت پلاستر در هر فوت حدوداً از 3.60 دلار تا 4 دلار برآورد شده است. از جهت دیگر، قیمت مصالح سنگی، کمی بیشتر است و در هر فوت حدوداً 4.75 دلار تا 5 دلار هزینه دارد.
گرانترین و لوکسترین نوع مصالح برای سطح داخلی استخر، کاشی شیشهای است که ممکن است در هر فوت از 30 تا 50 دلار هزینه داشته باشد که هزینهی نصب هم به آن اضافه میشود. ولی پیش از آنکه این گزینه را به کلی حذف کنید، به خواندن این مطلب که درمورد جزئیاتی از هر نوع روسازی استخر بتنی است، ادامه دهید:
سیمان کاری (پلاستر)
در روش پلاستر، لایهای اینچی از ملات در کل سطح داخلی استخر بتنی استفاده میشود. با اینکه حدوداً ٢٠ ترکیب انحصاری با نامهای اختصاصی وجود دارد، ولی در واقعیت پلاستر اساساً همان ترکیب سیمان پورتلند و ماسه است که در کف استخر مالهکشی میشود.
پلاستر یکی از پرکاربردترین روشهای روسازی استخر است که از سال ١٩٦٠ رایج بود. سطح پلاسترشده، در عین محکم بودن؛ نرم است و ظاهر سفیدی دارد. این باعث میشود که آب استخر شفاف، تمیز و آبی روشن به نظر بیاید. به اعتقاد بسیاری از افراد پلاستر سطح داخلی ظاهری ساده و گیرا دارد و اگر بودجهی پایینی دارید، انتخاب بسیار خوبی به حساب میآید.
امکان رنگآمیزی پلاستر در رنگهای مختلف نیز وجود دارد. بنابراین سطح پلاسترشده میتواند در دیزاین کلی نیز تأثیرگذار باشد.
جنبهی منفی این نوع روسازی این است که اگر میخواهید تا مدتی طولانی از استخر استفاده کنید، نسبت به روشهای دیگر به مراقبت و نگهداری بیشتری احتیاج دارد. همچنین، به دلیل ماهیت متخلخل پلاستر، ایجاد لکه روی این سطوح بیشتر اتفاق میافتد. امکان رشد جلبک در استخر پلاسترشده بیشتر است و بنابراین به مراقبت هفتگی و اسیدشویی در هر سه تا پنج سال نیاز دارد.
و با اینکه پلاستر ارزانترین نوع روسازی داخلی به حساب میآید، ولی عمر کوتاهی دارد- چیزی حدود پنج تا ده سال.
نکتهی تخصصی: برای جلوه بخشیدن به این نوع روسازی، میتوانید پیش از پلاستر از موزائیک استخر استفاده کنید. نصب آنها آسان است و روی پلاستر سفید، جلوهی زیادی دارند.
مصالح سنگی
در دهههای اخیر روسازی استخر با مصالح سنگی از محبوبیت بالایی برخوردار بوده است. برخی منابع مدعی هستند که این نوع روسازی رتبهی اول را از پلاستر ربوده و مطلوبترین گزینه برای استخر به حساب میآید.
روسازی استخر با مصالح سنگی با استفاده از سنگریزههای رودخانهای، سنگها، بلورهای سرامیکی یا شیشهای انجام میشود که با سیمان پورتلند ترکیب شده و با حالت فشرده مورد استفاده قرار میگیرد. این نوع روسازی میتواند به صورت صیقلخورده یا دانههای نمایان باشد.
در این نوع روسازی، گاهی دانههای بتن نمایان هستند که این باعث میشود بافت ناهموارتری داشته باشد. به طور کلی، مصالح سنگی صیقلخورده ارجحیت دارند، زیرا سطح صاف آنها بافت نرمتری دارد و راه رفتن روی آن آسانتر است.
کسانی که برای استخرهای خود از روسازی با مصالح سنگی استفاده میکنند میخواهند استخرشان علاوه بر دوام بالاتر، ظاهر زیبایی نیز داشته باشد. مصالح سنگی نسبت به روساز پلاستر مقاومت بیشتری در برابر عدم تعادل شیمیایی آب استخر دارند و بادوامتر هستند. عمر استخرهایی با دانههای نمایان بتنی، بین ١٥ تا ٢٠ سال است.
به جز قیمت بالاتر این نوع روساز نسبت به روساز پلاستر، مشکلات دیگری هم وجود دارد، از جمله اینکه در عرض شش سال، خردهشیشهها کمرنگ شده یا تغییر رنگ میدهند.
کاشیکاری
کاشیکاری شیشهای، تغییری اساسی در روسازی استخر و سونا به وجود آورده است. طراحیهای استادانه، رنگهای درخشنده و جذاب و طیف وسیعی از امکانات باعث میشود صاحبان منازل امیدوار باشند که به نتیجهای حیرتآور دست پیدا کنند.
امروزه استخرهایی که کاشیهای شیشهای دارند، محبوب و مورد تقاضای افراد است.
کاشیهای شیشهای استخر از سیلیکات شیشهای ساخته شدهاند که تولیدکنندگان برای ساخت محصولات مختلف از آن استفاده میکنند. کاشیهای شیشهای معمولاً کوچکتر از سرامیک یا سنگ هستند و اندازهی آنها معمولاً دو اینچ مربع یا کمتر است، ولی رنگ، بافت و درجهی شفافیت آنها متفاوت است- که برای ارائهی یک دیزاین منحصربهفرد در استخر گزینهای ایدهآل به حساب میآید.
اگر نصب این کاشیها به درستی انجام شود، در استخر و سونا دوام بسیار بالایی خواهند داشت. کاشی شیشهای در برابر فرسایش شیمیایی مقاوم است، در برابر آب و بخار غیرقابل نفوذ است و از لحاظ کمرنگ شدن، لکهزایی یا تغییررنگ تاثیرناپذیر است. و برخلاف پلاستر یا مصالح سنگی، حالت ظاهری در کاشیهای شیشهای تا همیشه ثابت میماند.
از لحاظ زیبایی، استخرهایی که کاشی شیشهای دارند ظاهر مدرنی خواهند داشت. موزائیکهای شیشهای رنگینکمانی، برای استخر گزینهای عالی به حساب میآیند، زیرا با تابش آفتاب میدرخشند و رنگی شبیه به اقیانوس خواهند داشت. به یک استخر با کاشی شیشهای نگاهی بیندازید تا ببینید چطور باعث روشنایی کل حیاط شده است.
کسانی که به محیطزیست اهمیت میدهند جالب است بدانند که این نوع کاشیهای شیشهای از محصولات بازیافتشده ساخته شدهاند.
رنگ زدن
روش چهارم برای روسازی استخر، رنگ زدن لایهی بتنی است. شاید در ابتدا این روش، ارزانترین گزینه به نظر برسد، ولی رنگ زدن استخر کمهزینه نیست. رنگ زدن هر فوت، بیشتر از 2 دلار هزینه دارد و احتمال وقوع مشکلاتی مانند پوستهپوسته شدن یا برآمده شدن دیوارهها نیز وجود دارد. فرآیند آمادهسازی استخر با این روش هم مسئلهای شایان توجه است و معمولاً خشک شدن رنگها دست کم دو هفته طول میکشد.
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)